Spouwmuurisolatie is een heel eenvoudige manier om de buitenmuren te isoleren. Dit systeem is veelal mogelijk bij woningen die gebouwd zijn na 1930.

In de bouw noem je de lege ruimte tussen een buitenmuur en een binnenmuur een spouw. Huizen die gebouwd zijn tussen ca.1930 en 1975 zijn voorzien van deze muurconstructie. Tijdens de bouw is er geen isolatie in de muur aangebracht. Hoe doel van deze manier van bouwen was o.a. het voorkomen van vochtproblemen (vochtdoorslag van de buitenmuur naar de binnenmuur).

Later is men hier op teruggekomen. Deze manier van bouwen heeft namelijk een groot nadeel: er gaat veel warmte verloren. Zodoende is men na 1975 begonnen met het isoleren van de muren d.m.v. een dunne isolatiemat. Vandaag de dag worden de muren voorzien van dikke isolatiepakketten.

De oplossing voor het warmteverlies is het aanbrengen van spouwmuurisolatie. In het voegwerk worden gaatjes geboord (met behulp van een vastgesteld boorpatroon) waarna er met apparatuur isolatiemateriaal in de spouw wordt geblazen. Het isolatiemateriaal wordt van onder naar boven als het ware opgestapeld, zodat er een compact isolatiepakket ontstaat. De boorgatjes worden weer netjes op kleur met specie gevoegd.

Spouwmuurisolatie wordt veel toegepast. Het is een relatief eenvoudige, maar betaalbare ingreep.